De Ringvaart Regatta 2022
Woensdag 8 juni was het dan zover: de echte Ringvaart Regatta werd weer verroeid.
Na 2 jaren niet doorgaan wegens corona, vorig jaar wegens diezelfde corona een alternatief van Roei zelf maar wat, en zelfs dit jaar was het even spannend toen de wedstrijd op de originele datum van 25 mei op last van de reddingsbrigade niet door mocht gaan wegens de wind.
Gelukkig: op de uitwijkdatum 8 juni mochten we eindelijk!
InTeamDL ging van start voor deze 100 kilometer lange wedstrijd.
Even voorstellen:
Niels: Diesel, ondanks zijn betrokkenheid bij de zorg voor het milieu.
Zou het liefst of zonne-energie roeien als dat kon.
Roeit alles wat je maar vraagt, van tempo 21,5 tot 29, en is dus de slag.
Vergroeid met riemen en bankje en blijft dus maar liever in de boot zitten.
Zwanet: Groentje in de ploeg, “wou wel eens een Ringvaart roeien” en weet nu dus hoe dat is.
Kwam na de finish nog vrolijk uit de boot, dus wie weet wat dat nog wordt.
To be continued …
Heleen: Inmiddels bekend met deze wedstrijd en zou dus beter moeten weten!
Goede roeister en initiator van het goede doel waar we dit jaar voor geroeid hebben: Onderzoek bij ECMO kinderen in het Sophia Kinderziekenhuis. Het zegt u niets? Foei toch!
Gelukkig kunt u er via deze link alles over lezen: https://www.kominactievoorsophia.nl/team/inteamdl-jantiene
Guus: Ruwe bolster, blanke pit en ook al een paar duizend kilometers aan de palen getrokken.
Was de wedstrijd op 25 mei doorgegaan, dan had hij in de boot gezeten.
Door het uitstel naar 8 juni lukte dat zeer helaas niet meer.
Marco: Last minute invaller voor Guus. Doet wel vaker gekke dingen en was dus wel te porren voor dit avontuur. Slechts één training mee kunnen draaien en dan “De Ringvaart” gedaan. Klasse!
Bedenkt zich een volgende keer waarschijnlijk wel drie keer alvorens ja te zeggen …
Jantiene: Roeimaatje van het eerste uur, bikkel en doorbijter. Vreemd om de Ringvaart zonder haar te roeien, maar als eerbetoon hebben we deze dag aan haar opgedragen en de boot voor deze wedstrijd naar haar vernoemd.
Zij zou van de barre omstandigheden deze dag alleen maar genoten hebben!
Niek: Evenals Niels vergroeid met de boot, maar dan via de stuurtouwen.
Altijd bezig met GPS voor afstand en snelheid (het is niet snel goed genoeg). Daarnaast mag hij zich graag roeren als hij vindt dat het technisch niet goed genoeg gaat.
4 Roeiers 1 Haal, is zijn motto.
Arjan: Volgploeg en multitasker. Had niet alleen onze ploeg om op te letten maar ook nog een 8 van Laga waar zijn dochter in zat. Gelukkig heeft hij een grote auto anders hadden al die tassen met kleding en noodvoorraden en reserveriemen en bankjes en ….. nooit meegekund!
Philippe: Trouwe volger en immer met raad en daad aanwezig.
Garantie voor vele foto’s en support, ook en zeker op deze gedenkwaardige dag.
Het was 5:10 uur in de ochtend, inchecken op Asopos voor de strijd.
De stemming zat er goed in, daarnaast was het koel en bewolkt en weinig wind, dus perfect weer voor De Ringvaart. Stukje roeien, vinden ze leuk.
Om 6 uur vlottijd en 6:30 uur de start, op voor weer de volle 100 kilometers!
Aangezien de Wilhelminabrug deze week op dinsdag tot en met donderdag gestremd was voor alle scheepvaart was het parcours aangepast: na het ronden van de Ringvaart en het voor de 2e keer oversteken van de Kaag nu niet via de Grote Sloot terug naar de Zijl en zo naar de Vliet, maar via Oegstgeester Kanaal naar Rijnsburg en via de Rijn naar de Vliet en zo naar Leidschendam.
Om die extra kilometers te compenseren was de start verplaatst van Asopos naar de Kaagsociëteit, en de finish 2 kilometer naar voren gehaald bij Laga, waar die vroeger ook altijd was.
De organisatie had het goed berekend: op de finishlijn stond de teller op exact 100,0 kilometer!
Van start dus, over het Zweiland uiteraard in een kaarsrechte lijn naar het Spijkerboor, daarbij de boeien langs de stuurboordwal totaal negerend want dat kost maar extra tijd.
Daarvandaan via Spijkerboor, Sever, Diepenhoek en de Ade naar de Ringvaart, de bekende route, hoewel blijkbaar niet bij iedereen want her en der waren ploegen aardig bezig te verdwalen en moesten door de in bootjes op Spijkerboor aanwezige organisatie de goede kant op gestuurd worden. Zoals de heren 8 van Aegir ons na het bereiken van de Ringvaart toeriep: Blijf nou alsjeblieft vóór ons roeien want dan weten we tenminste dat we goed gaan!
De eerste 35 kilometer bleef het perfecte roeiweer bij ons: toen begon het een beetje te regenen.
Dat is niet erg, maar het beetje werd al snel een hoosbui van het type “kort maar krachtig”.
Helaas was deze bui niet op de hoogte van deze typeaanduiding, want het ging minstens 20 minuten door en dus waren de roeiers doorweekt.
Na de hoosbui ging het over in gestadig regenen met nu en dan nog een stortbui, en dat heeft het volgehouden tot bij Leidschendam. En geloof me: dan zijn het toch barre omstandigheden!
Ondertussen ging het roeien natuurlijk prima, want in deze ploeg wordt niet gepeddeld maar als een geoliede machine doorgewerkt en dat laat zich niet verstoren door de regen.
Niels stoïcijns doormalend op tempo 21,5, Zwanet en Heleen even stoïcijns daarin mee. Wat opvoeding al niet vermag! Marco probeerde steevast in tempo 22 te roeien, maar het zij hem vergeven aangezien hij pas één keer eerder met ons in de boot heeft gezeten.
Gelukkig kom je onderweg altijd een boel andere ploegen tegen die eerder gestart zijn: skiffs, tweetjes, vieren en achten, en zelfs wherries. Het is een mooi gezicht en de wederzijdse aanmoedigingen en complimenten maken ieder jaar weer duidelijk dat roeiers toch maar sympathieke figuren zijn! Een beetje verdwaasd om 100 kilometer te roeien wellicht, maar toch!
Zoals reeds gemeld, het regende dus tot bij Leidschendam.
Toen werd het droog en klonk uit de boot opeens de vraag: “Zijn we er al?”
Dit is natuurlijk een pijnlijke vergissing geweest, want dat was de ploegnaam in 2018.
Het antwoord was dus een duidelijk Nee. Wel kon gemeld worden dat inmiddels de windmolen bij Leidschendam zichtbaar werd, en dat scheen toch ook wel een beetje goed te zijn.
Na ruim 99 kilometers was daar dan weer de door de organisatie bedachte sprint over 500 meter, dit keer midden in Delft.
Niels zei nog even dat we daar geen gekke dingen gingen doen en dat het beschaafd zou blijven, om vervolgens toch in 3 halen omhoog te gaan naar tempo 29 en met veel geweld de boot uit het water te trekken. Waar halen ze de energie nog vandaan?
Na de sprint nog 70 meter doorvaren, onder de brug in de bocht door naar de finish bij Laga.
Op het finishterrein tenslotte, wanneer anders, brak de zon door en hebben we de rest van de dag toch nog mooi weer gehad!
De Ringvaart is zo’n wedstrijd waarbij je van tevoren nooit een goede inschatting kunt maken hoelang je erover gaat doen. Dat ligt aan het weer: regenbuien maken je koud en stram, zonneschijn zorgt voor hitte, kans op uitdroging en dus veel extra moeten drinken, bij harde wind heb je altijd wel een heel stuk tegen aangezien je over de Ringvaart een rondje roeit, en met mooi weer zijn er altijd wel motorbootjes en bijbehorend gebrek aan kennis van vaarregels, om te zwijgen van de golven.
De eindtijd op de finish in Delft moet je dan ook nooit vergelijken met andere jaren, maar met de andere ploegen in dat zelfde jaar.
Onze eindtijd was 10 uur en 34 minuten. Ik kan me niet herinneren er ooit zo lang over gedaan te hebben maar zoals gezegd: wat deed de rest?
Nou, op 8 ploegen na deed de rest er (véél) langer over. Overall zijn we 9e van de 110 ploegen die gefinisht zijn. En als mix 4 met stuurman mag je dan best trots zijn dat we zoveel andere ploegen, waaronder vele heren achten, achter ons hebben gelaten.
In het veld van mix 4 met stuurman zijn we ruim eerste geworden, en ook dat is erg leuk.
Het was dus een mooie, zij het barre dag, waar we erg van genoten hebben!
Met veel dank aan allen die bovenaan dit epistel zijn voorgesteld, en natuurlijk alle fans die ons aangemoedigd hebben!
Wat verzinnen we volgend jaar?